Vluchtelingen zijn ons als opdracht gegeven'
Vluchtelingen zijn ons als opdracht gegeven'
- Geesje Werkman (65) pakt een grote tas van Albert Heijn. "Pak eerst die chocoladetaart maar, die moet onderop", zegt ze tegen John van Tilborg, directeur van vluchtelingenorganisatie Inlia in Groningen. De ene na de andere taart, afgedekt met aluminiumfolie, verdwijnt in de tas. Vandaag gaat Werkman theedrinken met de asielzoekers die op de bed-bad-brood-boot in Groningen verblijven. Als afscheid, want tot haar spijt is dit haar laatste werkweek. "Ik ga niet met pensioen, de Nederlandse staat stuurt mij met pensioen."
- Geesje Werkman (65) pakt een grote tas van Albert Heijn. "Pak eerst die chocoladetaart maar, die moet onderop", zegt ze tegen John van Tilborg, directeur van vluchtelingenorganisatie Inlia in Groningen. De ene na de andere taart, afgedekt met aluminiumfolie, verdwijnt in de tas. Vandaag gaat Werkman theedrinken met de asielzoekers die op de bed-bad-brood-boot in Groningen verblijven. Als afscheid, want tot haar spijt is dit haar laatste werkweek. "Ik ga niet met pensioen, de Nederlandse staat stuurt mij met pensioen."
Zeventien
jaar lang zette Geesje Werkman zich namens Kerk in Actie, een
hulporganisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland, in voor
asielzoekers. Uitgeprocedeerde vluchtelingen hadden haar speciale
aandacht. "Die mensen vallen tussen wal en schip. Vaak belanden ze op
straat en weten ze niet waar ze kunnen douchen of waar ze een schone
onderbroek vandaan moeten halen. Dat tast hun waardigheid aan. En als
wij dat laten gebeuren, komt onze eigen waardigheid ook in het gedrang."